top of page

QUIDO-

  QUIRINI

     .COM

Abstracte lineaire achtergrond

QUIDO QUIRINI

Quido Quirini is de schrijversnaam van een historische roman- en fabelschrijver. Zijn bijzondere stijl fascineert de lezer en biedt waardevolle inzichten. Door de mix van verhalen gelardeerd met feitelijke achtergronden prikkelen zijn verhalen ons om na te denken over het leven en maatschappelijke thema's.

 QUIDO QUIRINI's PUBLICATIES

​

BIECHTGEHEIMEN
OVER

GELD, MACHT EN SEKS
IN DE MIDDELEEUWEN

HISTORISCHE ROMAN IN DELEN

DOOR FEITEN GEïNSPIREERD​​​

​Deze intrigerende historische vervolgroman speelt in de veertiende eeuw in Frankrijk en Italië en gaat over de maatschappelijke achtergronden en ontwikkelingen ten tijde van het leven van schrijver, latinist en diplomaat FRANCESCO PETRARCA (1304 -1374), die wordt beschouwd als de grondlegger van de humanistische Renaissance.

Als veelzijdig intellectueel met passie voor poëzie en herontdekking van Griekse en Latijnse geschriften is hij de centrale figuur in de overgang van de middeleeuwen naar de Renaissance.

Gaandeweg wordt duidelijk wanneer en waarom de middeleeuwen ten einde lopen, en hoe en waarom de door de Italiaanse mysticus en monnik Joachim van Fiore (1135 -1202) voorspelde ‘Derde Periode’ aanbreekt: de Humanistische Renaissance als doorbraak naar de Verlichting en Moderne Tijd. ​

​

65BDD98E-439A-4AFA-9BA1-6F6C442F9857_1_105_c.jpeg

Francesco Petrarca (1304 - 1374)

standbeeld in Arezzo (Italië)

In deze historische roman wordt duidelijk dat de geschiedenis zich door de tijd slingert als spiralen van gebeurtenissen. Gebeurtenissen herhalen zich in hun essentie, doch altijd net weer even anders. Deze patronen worden zichtbaar doordat de auteur Quido Quirini erin geslaagd is om via de biechtstoel als algemeen verteller het heden te verbinden met het verleden en de toekomst.

BOEK DEEL 1
HET PAARD VAN ROME

Het paard van Rome.png

 

​SAMENVATTING deel 1: 

​

​​In het eerste deel van deze raamvertelling wisselen twee hoofdpersonen elkaar af met hun levensverhaal: Eletta Petrarca, de moeder van de latere dichter en ‘vader van de renaissance’ Francesco Petrarca, die dan nog een peutertje is; en de alom onderschatte paus Clemens V (1264 -1314) , die de kerk van Rome naar Avignon wil verplaatsen, en toelicht waarom en hoe hij deze vijf jaar durende mega-operatie gaat uitvoeren.​​​


Ook benieuwd naar onthullingen van biechtgeheimen

over het echte middeleeuwse leven?

​

                                           BESTEL DAN DEZE ROMAN

                een onconventionele eyeopener voor degene die er niets van weet,

                                       of er alles al van dacht te weten...​

​

                           VERKRIJGBAAR BIJ DE BOEKHANDEL OF ONLINE

​​​​​​​

I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy.

Eletta Canigliani Petrarca (1270 -1319)

F0B59177-6A2B-4C09-9F10-C2C6148FFC66_1_105_c.jpeg

Paus Clemens V (1264 -1314)​​​​​

BOEK DEEL 2

DE KARDINALE VRAAG

​SAMENVATTING deel 2:

​

In het vervolg op het boek 'Het Paard van Rome' ontwikkelt zich in dit tweede deel, 'De Kardinale Vraag', de persoonlijkheid van Eletta Petrarca verder in een Bildungsroman.

Zij gaat zich steeds meer haar lamentabele positie met haar man Pietro realiseren, van wie zij steeds verder vervreemdt. Haar liefde voor hem is over. Zij vindt troost bij haar romantische herinneringen aan 'het feest van de eerste liefde' met haar vriendje Bart, toen zij 15 was; en haar troostende gesprekken met haar moeder en grootmoeder, haar rolmodellen. Zij leert zelfs op esoterische wijze contact met hen te houden.

​Paus Clemens V besluit uiteindelijk het moeilijke dossier 'Klimaatveranderingen' op te pakken en te bestuderen; stuit op verschrikkelijke geheimen als het jaar 536, het grootste rampjaar ooit; en op de angstaanjagende voorspellingen door zijn camerlengo Vitellini. Hij overziet de gevolgen van de klimaatopwarming van de aarde, zoals de permanente volksverhuizingen van mensen, op zoek naar voedsel en leefbaarheid, en realiseert zich de relativiteit van zijn menselijk ingrijpen.

BOEK DEEL 3

DE GEMAKSVOGELS

​SAMENVATTING deel 3:

​

Vooraanstaande families in Europa waren in de veertiende eeuw veelal door strategische uithuwelijkingen aan elkaar verwant. In deel 3 vertelt de oma van Eletta over de verwantschap van haar familie met Franciscus van Assisi en de interne strijd binnen door Franciscus in 1209 begonnen bedelorde. 

Franciscus was van gegoede familie, maar koos voor een leven in armoede, gebed, geweldloosheid en de zorg voor de armen en melaatsen. Zijn spirituele idealen botsten met de later tot zijn orde ingetreden leden die luxe en comfoor voorstonden. Deze strijd binnen de Franciscaner orde vond zijn oorsprong en stimulans door de kerkelijke politiek van hogerhand.

De oudst bekende afbeelding van Franciscus van Assisi (1181-1226)

fresco in het kloosteer San Benedetto in Subiaco (Lazio-Italië)

Franciscus werd namelijk binnen de kerk te populair wegens de door hem geïntroduceerde levende kerststal, liefde voor de natuur, vreedzame benadering van andersdenkenden en de dienstbaarheid aan de medemens. De weging verspreidde zich snel over Europa. 

De toenmalige paus Innocentius III zag een bedreiging in de toenemende populariteit van Franciscus en zag geen financiële voordelen van armoedebewegingen binnen zijn kerk.

​

Paus Clemens V ontwikkelt zijn ideeën omtrent eventuele reorganisatie, dan wel de verplaatsing van de zetel van de kerk en concludeert dat een hereniging met de Oosters Orthodoxe Kerk in Constantinopel geen optie is.

Wel wordt er een concrete dreiging voor Rome vanuit het oosten afgewend door een wederzijds niet-aanvalsverdrag met Sultan Osman I.

​

BINNENKORT TE VERSCHIJNEN DELEN

​

deel 4

DE NOMADENPAUS

​

deel 5

HET GEHEIM VAN DE SCARABEE

EERDERE PUBLICATIES

​

​- FABELS VOOR VOLWASSENEN -

 Fabels van Guido deel 1

De Fusie tussen de Kip en het Varken (2008)

​

...over de voor- en nadelen van samenwerkingsverbanden...

Fabels van Guido deel 2

De Notaris aan de Côte d'Azur (2008)

​

...over een gestrande notaris die er het beste van maakt...

Fabels van Guido deel 3

Twee Koningen op één Troon

(2009)

​

...grote staatsrechtelijke issues vinden hier hun sublieme oplossingen...

Illustratie Rob Houdijk.nl

Illustratie beeldend kunstenaar Rob Houdijk.nl

ONDER PROFESSOREN

 

  • Reactie van PROF. DR. CEES RIJNVOS, (economie en filosofie) hoogleraar algemene economie en openbare financiën, decaan faculteit rechtsgeleerdheid en rector magnificus van de Erasmus Universiteit te Rotterdam, nu Erasmus School of Law, lid Eerste Kamer en Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid: 

 

'Een ambitieus plan, zo'n historische roman over 'geld, macht en seks in de middeleeuwen'. Maar ik ken je scherpe analytische vorsingen en vasthoudendheid als advocaat in combinatie met je frivoliteit als fabelschrijver en je heldere columns van destijds. En dat geeft me het vertrouwen in een grondig en tegelijk prettig leesbaar boek'... 

 

  • Reactie van PROF. J.TH. VAN HECK, classicus, hoogleraar in Leiden, Rome-kenner en reisleider aldaar bij uitstek, adviseur van het Vaticaan: 

 

'Na het Vaticaans Concilie zou er van alles blijvend veranderen in de kerk van Rome. Ik ken die kerk van nabij, en denk dat die veranderingen op de lange duur niet zullen overleven'... 

 

  • Reactie van PROF. MR. CAREL ADRIAANSENS - hoogleraar Universiteit Maastricht, sectie Privaatrecht, en advocaat - op boek deel 1, 'Het Paard van Rome': 

 

'Heb je boek uit. Dit is adembenemend goed! In één ruk uitgelezen. Heel bijzonder! Fascinerend college in rechtsgeleerdheid, oude en nieuwe geschiedenis, filosofie, psychologie, seksuologie en zo veel meer dan ik in al mijn opleidingen geleerd heb. Bovendien smakelijk en toegankelijk geschreven. Dit zou elke leraar geschiedenis en klassieke talen zou moeten lezen. Mijn oprechte complimenten!...

​

  • Reactie op boek deel 1, 'Het Paard van Rome', van PROF. MR. ELTJO SCHRAGE (hoogleraar Romeins recht VU en Privaatrecht aan de UvA, Honorary professor aan de Nelson Mandela Metropolitan University in Port Elizabeth in Zuid-Afrika, en raadsheer-plaatsvervanger in het Gerechtshof te Amsterdam): 

 

'De periode die je beschrijft is mij, zij het vanuit een geheel ander perspectief, wel enigermate vertrouwd. Jouw frequente wisseling van perspectief houdt mij grondig bij de les, en dat maakt de lectuur des te spannender. Je overvloedig gebruik van mij soms wel, soms niet bekende citaten maakt voor mij de lectuur heel levendig.

Zo heb ik in mijn oratie aan de VU van destijds de nodige aandacht besteed aan de Franciscaanse Armoedestrijd, zodat het door jou vermelde onderscheid tussen Conventionelen en Spiritualen bij mij tal van herinneringen oproept. Een andere boeiende herinnering zie ik, bijvoorbeeld, op pagina 56: "Dum calidum fuerit, debetur cudere ferrum". Jouw eigengemaakte aforismen zijn overigens van een aanzienlijk hoger niveau en geven dikwijls stof tot gedachtenwisseling.

Iets dergelijks zag ik bij jouw navrante metafoor op pagina 138. Zou het toevallig zijn dat Theodorik Odoaker uitgerekend op de Idus van de maand maart uitnodigt voor het diner dat zijn gast fataal zou worden? Of zou er een associatie met de sterfdag van Caesar (eveneens de Idus van maart) te vinden zijn?

Enfin, zo roept je tekst op tal van punten stof voor discussie naar boven. Hopelijk vinden we daartoe nog eens de gelegenheid.'... 

 

  • Compilatie van uitgebreide briefwisseling met PROF. GER GROOT filosoof, schrijver en recensent, over boek deel 1 'Het Paard van Rome':

 

'Inmiddels heb ik een flink deel gelezen, enigszins overweldigd door de enorme veelkleurigheid aan stemmen, tekstvormen en perspectieven die zich daarin aftekenen. Het boek steunt duidelijk op een enorme kennis, die vanuit een veelheid van invalshoeken naar voren komt. Dat maakt het lezen tot een steeds verrassende ervaring, die de nieuwsgierigheid gaande houdt naar wat er nog komen moet...

Puntsgewijs: Je wijst - o.a. in je interviews - op het feit dat de geschiedenis zich in een aantal opzichten herhaalt. Dat is ongetwijfeld waar. ‘Door die verschijnselen door de eeuwen heen met elkaar in verband te brengen en te vergelijken,’ schrijf je, ‘worden weerkerende cycli in een ‘materiële continuïteit’ zichtbaar; en juist die zich steeds actualiserende patronen maken de geschiedenis voor de lezer interessant; die overziet dan de brij van feiten en jaartallen, en krijgt vat op de geschiedenis.’ Of je daarom ook de toekomst kunt voorzien, zoals je in hetzelfde interview zegt, weet ik niet. In de geschiedenis spelen naast algemene lange-termijnontwikkelingen óók toevals-elementen een rol. Historici zijn inmiddels weer een beetje teruggekeerd naar het idee dat, tegen een ontegenzeglijke achtergrond van lange lijnen, het optreden van individuen de geschiedenis óók een min of meer beslissende wending kan geven. En individuen zijn altijd singulier.

Terecht merk je dan ook op dat de geschiedenis zich wel herhaalt, maar ‘nooit precies hetzelfde, maar als op rijm’. Je verwijst daarvoor o.a. naar de klimaatverandering, die ook in de 14de eeuw al voorkwam (opwarming), en later weer in haar tegendeel omsloeg. Dat is zeker het geval. In de roman ‘Orlando’ werkt Virginia Woolf (die daarvoor o.m. te rade ging bij botanici) dat ook uit...'                         

Parallellen en hedendaagse begrippen: 'Misschien beoog je daarmee de lezer juist met zijn neus op de parallellen te drukken, ongeveer zoals Pé Hawinkels in zijn vertaalwerk bewust hedendaagse begrippen binnensmokkelde om de lezer een por te geven (In zijn vertaling van Antigone liet hij Haemon ooit niet begraven ‘buiten de stad’ maar ‘buiten de bebouwde kom’: een meestervondst, vind ik).

Bijna lijk je met je overdaad aan voetnoten de roman te willen koppelen aan een tekstgenre dat daar vreemd aan is, of – anders gezegd – een veeleer wetenschappelijk teksteigen romanesk te willen rehabiliteren. Misschien een beetje zoals Joyce dat in Ulysses heeft gedaan... Tussen dat alles door raakt de lezer gemakkelijk de weg kwijt en gedesoriënteerd. Dat kan natuurlijk de bedoeling van het boek geweest zijn (daar zijn ook andere voorbeelden van, zoals de roes-opwekkende roman ‘De uitvinding van de wereld’ van Olivier Rolin).

Blijft staan dat ik bewondering heb voor je tegelijk brede en diepgaande kennis van zaken ten aanzien van de periode die je beschrijft, en de standvastigheid waarmee je te midden van je kaleidoscopische vertelling overeind blijft'... 

 

  • Reactie van MR. BAUKE GEERSING, achtereenvolgens legerofficier, lector aan de faculteit rechtsgeleerdheid van de Rijksuniversiteit Groningen, wetenschappelijk publicist in diverse tijdschriften, adviseur en commissaris van diverse bedrijven, directeur van de NOS en adviseur internationale omroepen, adviseur van de Raad voor de Journalistiek, schrijver van diverse artikelen en boeken over de Nederlandse kolonialisatie en dekolonisatie, mede-oprichter van het Onafhankelijk Onderzoeksgenootschap enz., over boek deel 1, 'Het Paard van Rome', en deel 2, 'De Kardinale Vraag':

 

Ik ben jouw eerste boek opnieuw aan het lezen om enkele delen nog eens tegen het licht te houden, nu ik na het lezen van het tweede boek nog wat wilde terugbladeren. Mijn bevindingen vat ik als volgt samen: 

‘Ik vind de gekozen structuur; de biechtstoel als verteller; de ontwikkeling van de relatie tussen Eletta en Pietro, met de uitlopers naar hun familiegeschiedenis; de wijze waarop paus Clemens V wordt beschreven in zijn familiecontext; zijn relatie met zijn vertrouwenspersoon, zijn dierbare vriend McCullerne, in de historische context en de bredere beschrijving van de maatschappelijke ontwikkelingen van toen, een prachtige vondst.

Jouw beide boeken kennen veel filosofische lagen die aansluiting aanbrengen met de tegenwoordige tijd. Daardoor wordt de waanzinnige 14e eeuw een spiegel voor de waanzinnige 21ste eeuw. Dat verband werk je voortdurend uit en je schroomt niet om zelf daarover opvattingen te formuleren, die altijd grondig zijn onderbouwd.

Indringend vind ik door jouw gebruik van aforismen, illustrerend dat de lessen uit de geschiedenis, van zoveel eeuwen geleden, nog steeds actueel zijn. Soms bekroop mij een onrustig gevoel, omdat dit inzicht ook illustreert hoe gedachtenloos er wordt gehandeld en geen lering wordt getrokken uit die geschiedenis. Hoewel Voltaire eens moet hebben gezegd dat de geschiedenis zich nooit herhaalt, de mens altijd, meen ik toch dat jij illustreert dat Voltaire preciezer had kunnen zijn. Jij maakt in jouw boeken duidelijk dat de mens eraan bijdraagt dat de lessen uit de geschiedenis onvoldoende worden getrokken en in die zin de geschiedenis zich wel herhaalt, namelijk dat de destijds blijkende fundamentele fouten zich nu niet hadden behoeven te herhalen als er lering uit was getrokken en die les was doorgegeven. Jouw beschrijving van de ontwikkelingen van het klimaat toen en nu illustreren dat.

Jouw boeken tonen een diepgaand onderzoek als basis voor deze historische romans. Zoals je het afwegings- en besluitvormingsproces van Clemens V beschrijft m.b.t. de positie van de RK-kerk toont dat je meer biedt dan een historische beschrijving, en ook van hoe zo’n ingrijpend project wordt aangepakt, ontwikkeld en kan worden voltooid en straks uitgevoerd. (p.178, 'De Kardinale Vraag').

De psychologische beschrijvingen van de hoofdpersonen verrijken de boeken aanzienlijk. Hier is de schrijver zelf de verteller, zo kwam het mij voor.

De boeken hebben ook veel waarde als filosofische werken door de uitwerkingen die erin staan. Vooral de beschrijving over de dualiteit en de ermee verbonden logica vond ik mooi en verhelderend. Ik beperk mij tot enkele passages in jouw tweede boek: 'De waarheid ligt in de nuance, zoals met alles,' lees ik instemmend op p.22 ('De Kardinale Vraag'). 'Een ieder wil zich nu eenmaal bevestigd zien' (p.46). 'Alles komt voor wie weet af te wachten' (p.47). 'Alles is immers subjectief en niet te objectiveren' (p.95). 'Dat komt neer op een verdraaiing van de oorspronkelijke teksten; dus gewoon geschiedvervalsing en valsheid in geschrifte' (p.142). '…wanhoop en wantrouwen te zaaien, vooral onder het mom van verdediging van bepaalde waarden' (p.144). 'Als iemand je ‘de waarheid’ vertelt, ga dan op zoek naar de waarheid àchter die waarheid; die is er altijd' (p.334). 'Als de herder dwaalt, dolen de schapen; als hij fout afslaat, volgt de kudde.' (p.358). Veel aspecten heb ik nu niet aangestipt.

Wat mij trof was jouw oproep Clemens V te rehabiliteren (p.303). Hier zit een aansluiting met mijn boek over kapitein Raymond Westerling die volgens mijn onderzoek ook rehabilitatie verdient.

Kortom jouw boeken zijn een queeste naar de waarheid die meer is dan jouw waarheid; de waarheid omtrent de geschiedenis van die waanzinnige 14e eeuw.

Ik heb beide boeken met veel genoegen gelezen, ze hebben mijn denken en dus mijn leven verrijkt.

Ik vind het meesterwerken die een ieder met belangstelling voor geschiedenis, filosofie, de grote uitdagingen van een waanzinnig tijdperk, zou moeten lezen.

Zou dat gebeuren, dan zou ons een beter lot kunnen wachten.

PETRARCA Lezers Afbeelding1.jpg

REACTIES LEZERS​

Caroline:

Het is duidelijk, dat de schrijver van dit boek jarenlang research heeft gedaan. Hij heeft mij spelenderwijs, door middel van dit prachtige verhaal, kennis laten maken met een deel van de geschiedenis, waarvan ik voorheen vrijwel niets wist.

​

Ad:

Ik heb het boek gelezen, heel boeiend en smaakt naar meer. Vooral ook de stijl is bijzonder!
 

Klaas en Riet:

Petje af voor jouw schat aan kennis en de gave om op een begrijpelijke, laagdrempelige manier lezers zoals wij zijn te enthousiasmeren!

​

Isabelle:

Deze roman is een prettig leesbare carrier van historische feiten.
 

Tonnie:

Ik denk, dat ik, als ik het helemaal gelezen heb, er méér van zal hebben opgestoken dan na mijn zes jaar gymnasium-alfa.

​​

Aart:

Ik ben begonnen met jouw deel 1 van, naar het zich laat aanzien, zeer uitgebreide pennenvrucht. Hoewel het een hele kluif is, moet ik bekennen dat datgene wat ik gelezen heb erin gaat als Gods woord in een ouderling.

​

Pauline:

Eerste deel met veel plezier gelezen. Super interessant onderwerp en bijzondere hoofdpersonen. Leuk dat ze beiden totaal verschillend zijn. Ben nieuwsgierig hoe dit samen gaat komen. Vlot geschreven met veel historische feiten! Het begin is zo pakkend, en dan zit je vervolgens veel verder in het verhaal. Benieuwd wat er is gebeurd; dat is een goed teken. De combinatie van historische feiten en roman is erg leuk. Ik zou heel graag boek deel II willen lezen.

​

Coen:

Heel goed en buitengewoon gedetailleerd! Kende zelf redelijk veel over deze periode, maar toch nog wat opgestoken. Hoe je schrijft is duidelijk en overzichtelijk. Deze wijze van schrijven, met een verhaal en feiten, is eigenlijk de leukste manier van lezen. Het wordt dan meer levendig. Mijn complimenten!

​

Eva:

Of ik het een ‘leuk’ boek vond? Ik zou het eerder willen omschrijven als ‘mooi en aangrijpend’.

​

Derk:

Je schrijfstijl spreekt me aan. Alsof ik je het hoor vertellen. Kun je er een podcast of luisterboek van maken? Ik geniet er elke dag van. Je schrijft mooi en aansprekend en de noten zijn een dimensie ‘an sich’. Ik kan niet laten om me daarin te verdrinken. Nog dank voor het prachtige college over de oudheid. Van genoten! Tegen jouw eruditie kan ik lang niet op, maar dat geeft niet. Ik geniet er enorm van en pak graag alles op wat je rondstrooit. Een waar feest en een boek om op terug te grijpen. Een naslagwerk verstopt in een roman. Heel leuk om elkaar eens echt te spreken. Succes met deel 2 en 3. Komt vast goed. Kwaliteit komt altijd boven drijven.

​

Kees:

Ik heb je eerste deel gelezen, en denk dat er heel veel stof voor een boeiend interview in zit, bijvoorbeeld via een kwaliteitspodcast!
 

Wim:

Het boek deel 1 'Het paard van Rome' is een levendige beschrijving van het beklemmende bestaan in de middeleeuwen, waarin de kerk van Rome zijn macht aangreep om de bevolking te kunnen overheersen. Ook neemt dit boek je mee naar de bekende plekken in Zuid-Europa die velen zullen herkennen van vakantietripjes, die daardoor nog meer gaan leven. Bovendien vind ik het, als latinist en liefhebber van de historie, een prachtige beschrijving uit een donkere periode. Ik kijk uit naar deel 2.

​

Ingrid:

Mijn leeservaring

  • m.b.t. boek deel 1 'Het Paard van Rome':                                                 Interessant boek dat je mee terug neemt in de roerige tijden van de middeleeuwen en veel leert over de diverse bevolkingsgroepen die elkaar proberen te overheersen. Boeiend verteld ook vanuit kerkelijk oogpunt als stille getuige door ‘de biechtstoel.’ Voetnoten lichten zonodig bij. Het boek blijft boeiend door de persoonlijke geschiedenis van Pietro en Eletta en de overdenkingen van de vernieuwende paus.

  • m.b.t. boek deel 2 ‘De Kardinale Vraag’:                                                             In één stuk uitgelezen net als deel 1. Prachtig en boeiend en heeft mij veel meer inzicht gegeven in de geschiedenis van de roomse kerk. Kijk uit naar deel 3.   Complimenten voor gedegen onderzoek en ondanks vaak donkere historische feiten blijft t een luchtig gehouden liefdesroman.

SB-Symbool Geld Macht en Seks.png

PERS​

​

Website Humanistische Universiteit Nieuw Wij

​

‘De Geschiedenis herhaalt zich maar nooit precies hetzelfde’

 

INTERVIEW met QUIDO QUIRINI                                   door Theo Brand - 8 april 2023

​

ter gelegenheid van de publicatie van de historische roman Biechtgeheimen over Geld, Macht en Seks in de Middeleeuwen deel 1 ‘Het Paard van Rome’ in november 2022

​

​

​

​

​

​

​

 

 

​​

​

 

foto Eveline de Bruin – Pixabay

​

Wie denkt dat de seksuele revolutie van de jaren zestig – met vrije seks, trio’s en partnerruil – exclusief was in de geschiedenis, heeft het mis. Keizer Augustus verbande ooit zijn dochter Julia en zijn vriend Ovidius vanwege hun frivoliteiten in strijd met zijn strenge zedenwetten. In de dertiende eeuw kwam er een seksuele opleving. Zo komt alles een keer terug.

​

In de roman ‘Het Paard van Rome’ over het leven van dichter Francesco Petrarca verbindt schrijver Quido Quirini (schrijversnaam) via de biechtstoel als algemeen verteller het heden met het verleden en de toekomst.

​

Een gesprek met de schrijver van deze nieuwe roman.

​

Hoe voorkomt u dat de beschrijving van waar gebeurde geschiedenissen verwordt tot een gortdroge opsomming van feiten en jaartallen?

​

“In de eerste plaats door de vorm waarin het verhaal is gegoten. Daarvoor is gekozen voor de afwisselend geanimeerde en stemmige historische roman, genaamd ‘Biechtgeheimen over Geld, Macht en Seks in de Middeleeuwen’. Onlangs verscheen deel 1 van die vervolgroman, ‘Het Paard van Rome’, een duidelijke knipoog naar ‘het paard van Troje’. In de vervolgroman komen in directe en indirecte dialogen bekende personen als Dante, Petrarca, Boccaccio en vele andere grote namen aan het woord en tot leven.

​

In de tweede plaats door de inhoud, die beoogt een ‘driedimensionale cyclische geschiedbeschrijving’ te zijn, en dat is nieuw. Daarin is de lengte van de voortgaande ‘platte’ tijdslijn gecombineerd met voetnoten, die de geïnteresseerde lezer op de ‘hoogte’ brengen van de achtergronden. Terwijl de ruimtelijke ‘diepte’ wordt gecreëerd door de biechtstoel als polyhistor, de algemene alwetende verteller, die bepaalde tijdsverschijnselen plaatst in een ruimtelijk perspectief dan wel retrospectief van weerkerende cycli. Daarmee worden lijnen van het verleden doorgetrokken naar het heden en de toekomst, waardoor cycli van opkomst – bloei – ondergang worden geactualiseerd. Wie de geschiedenis kent, kan zo de toekomst voorzien.”

​

Laat de geschiedenis zien dat niets nieuw is en alles weer terugkomt?

​

“Ons tijdsgewricht toont veel overeenkomsten met de veertiende eeuw, door schrijfster Barbara Tuchman in haar gelijknamige roman ‘De waanzinnige veertiende eeuw’ genoemd: Oorlogen met de daaraan inherente vluchtelingen en kredietcrises, een leeglopende kerk, godsdiensttwisten, genocides, seksuele revoluties, klimaatopwarming en pandemieën, dat alles afgewisseld door frivoliteiten en decadentie; een en ander als blauwdruk voor onze tijd.

​

Door die verschijnselen door de eeuwen heen met elkaar in verband te brengen en te vergelijken worden weerkerende cycli in een ‘materiële continuïteit’ zichtbaar; en juist die zich steeds actualiserende patronen maken de geschiedenis voor de lezer interessant; die overziet dan de brij van feiten en jaartallen, en krijgt vat op de geschiedenis.”

​

Geldt dat zelfs voor klimaatverandering?

​

“Jazeker. De huidige spiraal van klimaatopwarming bestond ook in de veertiende eeuw. In 1305, het jaar waarin de roman een aanvang neemt, was het in Zuid-Europa zo warm en droog, dat groenten- en fruitteelt, evenals wijnbouw, onmogelijk waren geworden; grote delen van Zuid-Europa verwoestijnden bij gebrek aan regen, met hongersnoden tot gevolg. De wijnbouw was langzaam naar het noorden boven de lijn Bordeaux – Avignon verhuisd; naar België, Engeland, Duitsland en Nederland, en zelfs naar Scandinavië: ‘Groenland’ was toen door gesmolten sneeuw en ijs groen, en ook Finland dankt zijn naam eraan: vin-land, wijnland. Daarom ook werden de druivenvelden voor de wijn van de paus verplaatst naar Châteauneuf-du-Pape, het nieuwe wijnkasteel van de paus in Carpentras. Ook vandaag de dag trekt de lijn van de wijnbouw omhoog; de door de Kleine IJstijd gedecimeerde middeleeuwse wijnbouw in Nederland groeit jaarlijks, zodat Nederland inmiddels zo’n 170 wijngaarden telt.

​

De klimatologische opwarming, die, net als tegenwoordig, de mensheid in z’n angstgreep hield, zou een onverwachte omslag krijgen: In 1309 volgde een buitengewoon strenge winter ten teken dat het klimaatoptimum ten einde liep. En vanaf 1315 begon een ramp van aanhoudende grote slagregens; men sprak zelfs van ‘een nieuwe zondvloed’: Akkers, mensen en dieren verdronken en gewassen rotten weg. Het regende tot 1322. Toen was de dampkring zodanig afgekoeld, dat geleidelijk de ‘Kleine IJstijd’ ontstond met uitlopers tot in de 20e eeuw. Grachten, rivieren en zelfs zeeën bevroren; de middeleeuwse ‘winterlandschappen’ van winterschilders als Avercamp, Jeroen Bosch en Pieter Brueghel zijn de stille getuigen daarvan. Door de bevroren rivieren kon Napoleon ongehinderd richting Moskou opmarcheren, maar dezelfde vrieskou zou Napoleon uiteindelijk de das om doen.”

​

Dus de geschiedenis herhaalt zich?

​

“In mijn roman wordt de uitdrukking ‘L’histoire se répète’ bewaarheid: de geschiedenis herhaalt zich met een cyclische regelmaat; nooit precies hetzelfde, maar als op rijm. De lezer raakt langzaam vertrouwd met het inzicht van een cyclische ordening in de tijd. Wie de geschiedenis bestudeert, ontdekt een groot aantal clusters van repeterende breuken, die zich als een soort DNA-slingers door de geschiedenis slingeren, zoals epidemieën en pandemieën.

​

Pest-achtige epidemieën zagen we in 430 voor Christus in Athene, de Attische plaag; in 165 de pest van Antoninus; rond 250 de pest van Cyprianus; in 541 de pest van Justinianus; in 746 de pest van Constantinopel. En na een pauze van zeshonderd jaar brak in de middeleeuwen overal in Europa ‘de Zwarte Dood’-pest uit met naar schatting wereldwijd 75 miljoen doden. In ons tijdsgewricht kennen we de Spaanse griep en de recente Corona-pandemie. Hand in hand met dit soort pandemieën gingen de eveneens cyclische vervolgingen van de christenen en joden als zondebokken, die er de schuld van in de schoenen geschoven kregen.”

​

Dat zich herhalende geldt ook voor de seksuele moraal?

​

“De geschiedenis kent perioden van seksuele vrijheid, steevast afgewisseld door inperkingen daarvan: Keizer Augustus stelde nieuwe zedenwetten in om de bandeloosheid na een reeks van oorlogen aan banden te leggen. In het jaar 8 verbande hij zijn eigen dochter Julia en zijn vriend en hofschrijver Ovidius ieder naar een andere uithoek van zijn rijk om een voorbeeld te stellen tegen hun openlijke frivoliteiten in strijd met die zedenwetten.

​

Halverwege de dertiende eeuw schrok de door de kerk van Rome doodgezwegen monnik Joachim van Fiore de wereld op met zijn voorspelling van ‘de Derde Periode’, een periode van de ‘Vrije Geest’, waarin kerken en priesters overbodig zouden worden en de individuele mens zelf zijn beslissingen zou kunnen nemen. De burgers namen alvast een voorproefje daarop door het praktiseren van vrije seks. Dit zeer tegen het zere been van de steile paus Innocentius III, die hiertegen een strenge zedenwetgeving introduceerde van ‘dagelijkse zonden’ en ‘hoofzonden’.

​

Een soortgelijke reactie zagen we in het negentiende-eeuwse ‘Victoriaanse Tijdperk’: Het financiële succes van het imperialisme en de industriële revolutie maakte de weg vrij voor een welig tierende ‘seksuele revolutie’ onder invloed van de toen vrij als geneesmiddel verkrijgbare cocaïne; in Amsterdam stond aan de Duivendrechtsekade 67/68 de Nederlandse Cocaïne Fabriek, en Nederland was de grootste cocaïneproducent ter wereld. Hoewel koningin Victoria er zelf ook wel pap van lustte, werd haar naam spreekwoordelijk voor haar stijfburgerlijke moraal; ook drugs en de bestrijding ervan zijn van alle tijden en in clusters te vatten. De volgende cycli van losse zeden vormde het escapisme van de Art Nouveau, en de seksuele revolutie van de jaren zestig.”

​

Wat kunt u vertellen over de roman?

​

“’Het paard van Rome’ is een raamvertelling, waarin twee hoofdpersonen afwisselend hun verhaal vertellen: Eletta Canighiani, moeder van Francesco Petrarca, de latere gelauwerde dichter en ‘Vader van de Humanistische Renaissance’, die dan nog een peutertje is. En anderzijds paus Clemens V, de nieuwe pas benoemde jonge Frans-Occitaanse paus. De biechtstoel, die alle eeuwen overziet, licht de lijnen van het verleden toe en trekt die door naar het heden en de toekomst. In de volgende delen van de roman komen ook andere historische figuren afwisselend aan het woord.

​

Eletta is in 1302 met haar man Pietro Petrarca en met Dante, diens jeugdvriend en collega-raadslid van de Florentijnse stadstaat, voor het leven uit Florence verbannen en gedeporteerd; de Petrarca’s naar het Ghibellijnse Arezzo, Dante naar Ravenna. Alle bezittingen zijn hen afhandig gemaakt door hun politieke tegenstanders, de Ghibellijnen, en op hun hoofd is een prijs gezet. Daarom vluchtten Pietro en later Eletta met hun zoontje Francesco uit Arezzo naar het Welfische Incisa, een voorstadje net buiten Florence, waar zij zijn ondergedoken in het buitenhuis van Pietro’s vader.

​

Eletta vereenzaamt daar, haar huwelijk met Pietro is al tijdens de wittebroodsweken op de klippen gelopen, en zij kampt met een onbehandeld PTSS-syndroom. Zij is blijven steken in haar rooskleurige jeugd in Florence. Ze kijkt terug op haar jonge leven en op de romance met haar eerste grote liefde. Pietro reageert anders op zijn verlies. Zij groeien volledig uit elkaar. Binnen de historische roman ontstaat zo een psychologische ‘Bildungsroman’, die de ontwikkeling van beide personages beschrijft. De roman is daarnaast als sleutelroman te beschouwen, omdat de namen van vele personen uit piëteit zijn verbasterd.

​

Paus Clemens V bestudeert in zijn zoektocht naar een geschikt rolmodel de klassieke oudheid en de middeleeuwen, waarbij de lezer over zijn schouder meekijkt en zo een totaaloverzicht over de cyclische wereldgeschiedenis van toen krijgt. Hij heeft tot zijn inwijding in november 1305 een half jaar uitgetrokken voor een reorganisatieplan voor zijn kerk, die op instorten staat. Paus Clemens V besluit uiteindelijk, na ampele afwegingen, zijn kerk te verplaatsen van Rome naar Avignon.

​

De roman is geschikt voor iedereen met interesse in filosofie, geschiedenis, kunst, literatuur, politiek en religie; kortom voor mensen met een brede maatschappelijke belangstelling. De roman is naar mijn idee laagdrempelig door de toelichtingen in voetnoten; en Latijnse termen worden onmiddellijk gevolgd door een Nederlandse vertaling.”

​

Quido Quirini – Het Paard van Rome (2022)

Uitgeverij Ad Fontes

ISBN 9789464436914

PETRARCA tekening biecht Nieuw Wij.jpg

© 2022 by QUIDO QUIRINI

bottom of page